کارلو کلودی (Carlo Collodi)
کارلو کلودی، با نام کامل کارلو لورنزینی، نویسندهی مشهور کودک و نوجوان اهل ایتالیاست. عمدهی شهرت او بخاطر نگارش کتاب «پینوکیو» هست، هرچند از او آثار شناختهشدهی دیگه ای هم به جای مونده. شهرت کارلو کلودی به حدیه که تعدادی از نوشتههاش تو کتابهای درسی مدارس ایتالیا منتشر شده.
زندگینامه کارلو کلودی
کارلو کلودی (Carlo Collodi)، با نام اصلی کارلو لورنزینی، 24 نوامبر سال 1826 تو فلورانس ایتالیا به دنیا اومد. پدرش آشپز و مادرش خدمتکار بود. کارلو کلودی از سن کم وارد مدارس دینی شد و تا هفدهسالگی تو این مدارس به تحصیل پرداخت.
کارلو کلودی تو 20سالگی اولین مقالهی جدی خودش رو منتشر کرد و بهطور رسمی، وارد حرفهی نویسندگی شد. او نام مستعار «کلودی» رو از روستای زادگاه مادرش با همین نام برای خودش انتخاب کرد.
کارلو کلودی 22ساله بود که با توجه به شرایط ایتالیا و وجود درگیریهای سیاسی، به سراغ حرفهی روزنامهنگاری رفت و برای نشریههای مختلف، مقالات متعددی نوشت. با گذشت چند سال از فعالیت روزنامهنگاری، کارلو کلودی میل به استقلال رو تو خودش حس کرد و تصمیم به راهاندازی یه نشریهی شخصی گرفت. این نشریه «II Lampione» نام داشت و یه نشریهی فکاهی بود. با این حال انتشار این نشریه زمان زیادی طول نکشید و در پی شورشهای متوالی و تلاش حکومت برای سانسور، انتشارش به مدت 11 سال متوقف شد.
کارلو کلودی دغدغهی زیادی در خصوص آموزش کودکان و نوجوانان داشت. او معتقد بود که آموزش باید برای کودکان جذاب باشه و از مسیر قصهگویی میشه به جذابتر شدن آموزش کمک کرد. او به همین دلیل به طراحی کتابهای آموزشی برای مدارس ایتالیا پرداخت. تو کتابهای کارلو کلودی مفاهیم آموزشی با کمک قصه به مخاطبا منتقل میشدن. کارلو تو سال 1881 اقدام به انتشار یه نشریهی تخصصی برای کودکان و نوجوانان کرد. داستان مشهور «پینوکیو» هم اولین بار تو همین نشریه به صورت متوالی چاپ شد. البته این تنها داستان پرمخاطب این نشریه نبود و داستانهای دیگه ای مثل «میمون گوپلوی گلی» هم تو این نشریه منتشر میشد. وجه مشترک بیشتر داستانهای این نشریه زبان طنز و فکاهی اونا بود. داستان پینوکیو همراه با چند داستان دیگه از این مجله به صورت یکجا تو کتابی با عنوان «داستانهای شادمانه» جمعآوری و منتشر شدن.
آثار برجسته ی کارلو کلودی
در بین تمام آثار کارلو کلودی، کتاب پینوکیو با شهرت بیشتری نسبت به بقیه آثار روبهرو شده. این کتاب رو میشه بهترین کتاب کارلو کلودی دونست. حالا تو اینجا، به معرفی بیشتری از این کتاب کارلو کلودی میپردازیم:
کتاب پینوکیو (Pinocchio) داستان پرفرازونشیب یه عروسک چوبی به همین نامه. این عروسک چوبی توسط پیرمرد نجاری به نام «پدر ژپتو» ساخته شده که فرزندی نداره. یه فرشتهی مهربون وقتی تمایل پدر ژپتو رو به داشتن فرزند میبینه، به پینوکیو زندگی میبخشه. اما پینوکیو چندان به روال معمولی زندگی تمایل نداره و بهسراغ دوستی با افرادی مثل گربه و روباه مکار میره که تلاش میکنن با حیله و نیرنگ سر او کلاه بذارن و سکههای او رو بدزدن. پینوکیو در طول داستان با آدمها و شخصیتهای متفاوتی روبهرو میشه و تجربههای زیادی رو پشت سر میذاره. تو هرکدوم از این تجربهها، شخصیتها تلاش میکنن تا او رو به مسیر خودشان بکشونن. پینوکیو که همش آرزو داره به پسری واقعی تبدیل بشه، بین این کشمکشهای اخلاقی باید دست به انتخاب بزنه.
اقتباس های سینمایی کارلو کلودی
تا الان اقتباس های زیادی (حدود ۴۰ فیلم کوتاه و بلند) از این داستان به صورت فیلم زنده و یا انیمیشن صورت گرفته، که تو این بین میشه به فیلم های:
-اوتیک کوچولو
-هوش مصنوعی (فیلم)
-هزارتوی پینوکیو
-داستان واقعی پینوکیو
-ماجراهای ژپتو
-پینوکیو ۳۰۰۰
اشاره کرد.
سرانجام، 26 اکتبر سال 1890، کارلو کلودی تو سن 63سالگی تو فلورانس ایتالیا درگذشت و آثار او توسط خانوادهاش به کتابخانهی مرکزی فلورانس اهدا شد. این آثار هماکنون هم تو این کتابخانه قرار دارن.